یک سیستم دیجیتالی یا کامپیوتر احتیاج به ذخیره تعداد بسیار زیادی کلمه در حافظه اش دارد.حافظه ها عملا شامل آرایه ای از رجیسترها با آدرس دهی های متمایز و منحصربه فرد می باشند که با توجه به آدرس،به سیستم امکان دسترسی(خواندن یا نوشتن) منحصرا در محل کلمه را می دهد.
اندازه یا پهنای رجیسترها در آرایه به طور ایده آل برابر تعداد خطوط گذرگاه داده سیستم (data bus) می باشند،(۸ یا ۱۶ بیت)که این گذرگاه کلمات داده را به حافظه ارسال می کند(هم نوشتن و خواندن). پایه و اساس حافظه های مورد استفاده در سیستم های کنترل برنامه پذیر از قبیل کامپیوترها یا ریزپردازنده ها را آرایه ای از رجیسترهای قابل آدرس دهی تشکیل می دهد.
حافظه های ROM و RAM
حافظه های نیمه هادی به دو گروه اصلی تقسیم می شوند:
الف)حافظه هایی که داده های موجود بر روی آن ها با قطع برق از بین می رود یا حافظه های فرار شامل حافظه های RAM
ب)حافظه هایی که داده های موجود بر روی آن ها با قطع برق از بین نمی رود یا حافظه های غیرفرار شامل حافظه های ROM
گذاشتن کامنت