نمایندگی زیمنس: همگام با بهبودی قطعات نیمه هادی و فراوانی آنها که در راستای گسترش و پیشرفت فن وری نیمه هادی ها صورت گرفت ، این قطعات سریعاً به صورت قطعات مناسب جهت انجام کاربرد های کنترلی در آمدند. تا اواخر دهه ۶۰ همه مدار های الکترونیکی به صورت قطعات مجزا (discrete) ساخته می شدند تا این که مدار های مجتمع (integrated circuits) معرفی شدند که مقادیر زیادی از المان های الکترونیکی را در یک تراشه سیلکونی جا می دادند.
این امر سبب ایجاد تحولی بنیانی در تمامی زمینه های الکترونیک شد چرا که انجام و اجرای سیستم های پیچیده و پیشرفته ، با اتصال صحیح IC های مناسب ، به طرز بسیار ساده ای قابل انجام شده بود و دیگر لازم نبود که طراح ، جزئیات هر طبقه ترانزیستوری در مدار را به صورت مجزا در نظر بگیرد ، بلکه اکنون می بایست تنها به واحد های سازنده کاملی که از یک سری تراشه عملیاتی انتخاب می شدند ، توجه نماید. مدار های مجتمع در دو شاخه مجزا گسترش یافتند :
IC های خطی که بر روی سیگنال های آنالوگ عمل می کنند و اطلاعات را در قالب دامنه و شکل موج انتقال می دهند.
IC های دیجیتالی که منحصراً با سیگنال های دیجیتالی عمل می کنند و با استفاده از گیت های منطقی مختلف ، این اطلاعات را پردازش می نمایند.
گذاشتن کامنت